یادش بخیر| تونل هایی که خاطرات تاریخی ما از آن ها عبور کرده است

روزگاری بود که تونل می خواستیم بسازیم، باید از خارج مهندس می آمد؛ زحمت کار فقط با ما بود.

شاید یادمان نباشد ولی همین تونل ها که امروزه برایمان عادی و تکراری هستند، - گروه تاریخ خبرگزاری فارس ـ امین رحیمی: حفر تونل در ایران پدیده غریبی نبود؛ ایرانی ها در ساخت تونل ها و دالان های زیرزمینی برای عمارت ها و آبادی ها و همچنین ساخت تونل های باریک برای گذر آب، مهارت تاریخی داشتند.

اما ساخت تونلی بزرگ و طولانی که در دل کوه باشد و خودروها از آن بگذرند، موضوع دیگری بود.

کسی در ایران طرف این جور کارها هم نمی رفت؛ تا این که یک روز در سال 1314 شمسی قرار شد یک فکری به حال مسیر کرج به چالوس بکنند.

مسیری بود کوهستانی که در بخشی از آن گردنه های باریک و خطرناک بود و چند ماه از سال بارش برف و بوران گذر از این مسیر را ناممکن می کرد.

لادیسلاوس فون رابسویچ مهندس اتریشی که آن زمان طراح تونل های مسیر راه آهن سراسری ایران بود، یکراست آمد طرحی داد تا با ساخت یک تونل 1900 متری در قسمتی از جاده چالوس 13 کیلومتر از مسیر خطرناک این جاده کوتاه شود.

1900 متر آن روزها یعنی چندسال کار با بیل و کلنگ در منطقه ای صعب العبور و سردسیر.

اما همت ایرانی کار خودش را کرد؛ سنگ را از دل کوه کندند و راه گشودند برای ایرانیانِ آن روزها و بعدها.